Choć wydawałoby się, że żyjemy w czasach, w których wszyscy wiedzą kim jest psycholog, a posiadanie własnego terapeuty zaczyna być nową modą rodem zza oceanu, to okazuje się, że jednak jest jeszcze spora grupa ludzi, która ma problem z dostrzeżeniem różnic między psychologiem a psychiatrą. Oto 4 z nich, które wydają mi się najważniejsze z punktu widzenia mojej pracy.

Wykształcenie

Podstawową i chyba najistotniejszą różnicą jest wykształcenie. Psychiatra jest lekarzem, który najpierw ukończył studia medyczne, a następnie specjalizację z psychiatrii. Psycholog natomiast ma za sobą pięcioletnie studia magisterskie i najczęściej dodatkowo kursy specjalistyczne czy też studia podyplomowe z zakresu psychoterapii. To wszystko przygotowuje go odpowiednio do postawienia diagnozy, odpowiedniego doboru metody terapii i jej prowadzenia w taki sposób aby skutecznie pomóc pacjentowi.

Recepty i zwolnienia

Psychiatra jest lekarzem, więc ma wszelkie uprawnienia do stawiania diagnozy, przepisywania leków na receptę i wystawiania zwolnień lekarskich. Takich uprawnień nie posiada psycholog. Jeśli natomiast podczas pierwszej rozmowy z nim zaobserwuje u was jakieś niepokojące objawy, może was wysłać na konsultację do psychiatry, który, jeśli istnieje taka potrzeba, może podjąć decyzję o rozpoczęciu leczenia farmakologicznego. Rozpoczęcie leczenia zazwyczaj nie jest przeciwskazaniem do kontynuowania terapii.

Zakres działań

Psycholog nie zajmuje się leczeniem chorób psychicznych takich jak schizofrenia, w przypadku tego typu chorób nie pomoże psychoterapia i niezbędna jest pomoc psychiatry oraz rozpoczęcie leczenia. Psychiatra diagnozuje pacjenta i podejmuje decyzję o tym jaki sposób leczenia będzie najskuteczniejszy i najbardziej odpowiedni dla danej choroby. Jeśli jest taka potrzeba może zalecić również pobyt w szpitalu. Często to właśnie psychiatra sugeruje pacjentowi rozpoczęcie psychoterapii.  Zazwyczaj psychiatra nie prowadzi terapii, zajmuje się nią właśnie psycholog.

Leczenie vs. Psychoterapia

Rozpoczęcie leczenia farmakologicznego nie wyklucza dalszego uczestnictwa w psychoterapii, wręcz przeciwnie. W przypadkach wielu zaburzeń takich jak depresja czy zaburzenia lękowe rozpoczęcie przyjmowania leków jest niezbędne do tego, aby terapia stała się skuteczna. Często sama psychoterapia czy też same leki to zwyczajnie za mało, potrzeba odpowiedniego połączeniu obu tych elementów. Działania lekarza psychiatry oraz psychologa wzajemnie się tu przeplatają i wspierają. Zadaniem lekarza jest odpowiedni dobór leków, a terapeuty pomoc w lepszym radzeniu sobie z problemami.

Katarzyna Fiszer, psycholog